Jak zdiagnozować alergie na roztocze?
Najważniejszym badaniem pozwalającym potwierdzić lub wykluczyć uczulenie jest punktowy test skórny wykonany przez alergologa. Do testu używa się oczyszczonych wyciągów alergenów wziewnych, takich jak: alergeny roztoczy kurzu domowego, sierści zwierząt, alergeny grzybów i pyłków roślin. Wskazówką do wykonania testu jest wywiad lekarski pozwalający ustalić okoliczności występowania i nasilania objawów uczulenia. Chociaż uczulenie na kurz domowy ma charakter całoroczny to przesłanką diagnostyczną jest zaostrzenie choroby, częściej zdarzające się w jesienią i zimą (w sezonie ogrzewania mieszkań), a uwzględniając porę dnia częściej w nocy i rano. Ponadto pogorszenie samopoczucia może się zdarzać podczas sprzątania, opróżniania odkurzacza lub przebywania na strychu, w piwnicy lub w starym domu. Natomiast poprawa jest odczuwana po wietrzeniu mieszkania lub podczas przebywania poza domem.
Rozwiń ZwińNiepokojące objawy
Objawy chorobowe rozwijają się wskutek inhalacji alergenów przez osobę uczuloną. W ciągu kilku minut od kontaktu z alergenem występuje wyciek wodnistej wydzieliny, upośledzenie drożności nosa (odczuwane uczucie zatkania nosa), świąd i kichanie. Istnieje także ryzyko rozwoju ostrego i przewlekłego zapalenia zatok. Nasilenie objawów jest zależne od cech indywidualnych alergika oraz od stężenia alergenów w mieszkaniu. W ciężkich przypadkach przewlekłego alergicznego nieżytu nosa mogą występować zaburzenia snu, ograniczenie codziennej aktywności fizycznej i trudności w skoncentrowaniu uwagi na nauce i pracy.
Rozwiń Zwiń
Dlaczego profilaktyka jest taka ważna
Istnieje ścisły związek pomiędzy obecnością alergenów w kurzu domowym a rozwojem uczulenia i występowaniem astmy oskrzelowej. Ekspozycja na wysokie stężenie alergenów roztoczy kurzu domowego prowadzi do wzrostu nadreaktywności oskrzeli, jest kojarzona z cięższym przebiegiem alergii, większym zużyciem leków, a nawet potrzebą hospitalizacji w przypadkach zaostrzeń choroby. Wykazano zależność pomiędzy ryzykiem wystąpienia objawów astmy a stężeniem alergenu głównego Dermatophagoides pteronyssinus (Der p1) w kurzu domowym - ryzyko jest podwojone z każdym podwojeniem stężenia Der p1 w zakresie stężeń od 0.7 do 50 mg na 1 gram kurzu. Działania polegające na obniżeniu poziomu alergenów związanych z domowym kurzem zostały uznane jako ważny element profilaktyki zdrowotnej. Potrzeba unikania kontaktu z alergenami na wszystkich etapach prewencji została przedstawiona przez specjalistów w wytycznych dokumentu ARIA (Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma). Według nich, korzystne efekty unikania ekspozycji na alergeny kurzu domowego polegają na hamowaniu rozwoju uczuleń, łagodzeniu objawów chorobowych, ograniczeniu zużycia leków antyalergicznych, a przede wszystkim na poprawie jakości życia osób uczulonych.
Rozwiń ZwińJak łagodzić objawy alergii?
Osoby uczulone na kurz chcąc ograniczyć kontakt z alergenami pozbywają się z domu dywanów, zasłon i innych przedmiotów gromadzących kurz. Tradycyjne, nawet codzienne sprzątanie – nie chroni alergików przed kontaktem z kurzem, do tego – podczas sprzątania – dochodzi do unoszenia się drobin kurzu w powietrzu, co tylko pogarsza samopoczucie.
Ważnym zaleceniem lekarskim dotyczącym profilaktyki jest unikanie kontaktu z alergenami. Wcześnie podjęte, skuteczne działania prewencyjne mogą przyczynić się do spadku liczby zachorowań na alergię, a jeśli już pojawią się objawy uczulenia to choroba może mieć złagodzoną postać.
Obniżenie stężenia alergenów w mieszkaniach do bezpiecznego poziomu może poprawić samopoczucie i znacznie poprawić jakość życia osób uczulonych na kurz domowy.
Jak odróżnić alergię od przeziębienia
Typową cechą alergicznego nieżytu nosa jest całoroczne występowanie objawów uczulenia, w związku z ciągłą ekspozycją na alergeny domowe. W celu odróżnienia tego rodzaju alergii od zwykłego przeziębienia spowodowanego infekcją wirusową należy zwrócić uwagę na czas trwania dolegliwości. Wirusowe zapalenie błony śluzowej nosa trwa zazwyczaj do 10 dni.